- Pracując nad zmianą niepożądanych zachowań należy pamiętać żeby wybrać takie zachowanie, które przeszkadza nam najbardziej i pracować tylko nad tym jednym zachowaniem.
- Trzeba opanować sztukę wydawania poleceń. Przede wszystkim należy pamiętać, że wymagania należy stawiać jasno, spokojnym neutralnym tonem. Należy wydawać tylko jedno polecenie na raz, po czym poczekać w pobliżu dziecka, aż polecenie wykona, zanim wydamy kolejne.
- Polecenia powinno wydawać się w odpowiednich warunkach – kiedy mamy pewność, że dziecko nie robi czegoś bardzo interesującego. Musimy je bowiem wyegzekwować, a zależy nam, by dziecko zrobiło to, co poleciliśmy.
- Polecenie wydajemy stojąc przy dziecku albo kucając na poziomie jego oczu, żeby zwróciło na nas swoją uwagę.
- Komunikaty wysyłane do dzieci powinny być prostymi, jasnymi informacjami. Powiedzenie dziecku: „jesteś niegrzeczny” to bardzo ogólne i niejasne sformułowanie – nie wiadomo, co właściwie znaczy. Jeśli powiemy: „przedrzeźniasz brata – nie podoba mi się to”, ukazujemy konkretne zachowanie, którego nie akceptujemy.
- Kategorycznie musimy się wystrzegać zwrotów typu: „ty nigdy” („nigdy mnie nie słuchasz”) lub „ty zawsze” („zawsze masz bałagan w pokoju).
- Aby usprawnić i usystematyzować codzienne funkcjonowanie dziecka, musimy ustalić i przestrzegać stałego, rutynowego porządku dnia – od wstawania po pójście spać.
- Podczas odrabiania lekcji na biurku może znajdować się jedynie zeszyt, długopis, ewentualnie książka. Inaczej nie unikniemy dekoncentracji i przedłużania w nieskończoność tej niemiłej dla dziecka czynności.
- Najlepiej, by lekcje były odrabiane zaraz po przyjściu ze szkoły. Pomagajmy dziecku przy lekcjach, jednak nie wyręczajmy go.
- Aby dziecko dobrze funkcjonowało, również wśród rówieśników, ważna jest postawa szkoły i współpraca między szkołą a rodzicami. Warto więc nawiązać kontakt ze szkołą, na wspólnym spotkaniu omówić z wychowawcą zalecenia poradni psychologiczno-pedagogicznej i lekarskie oraz zastanowić się nad ich realizacją.
